برای خرید دوربین دست دوم به سایت ما مراجعه نمایید.

ویژگی های کیفیت تصویر که لنز خوب و بد را از هم متمایز می کند چیست؟

در بررسی هایی که در اینترنت در مورد لنزها انجام می شود، اغلب یک سری توضیحات ذهنی در مورد کیفیت تصویر لنز داده می شود، مانند "کنتراست خوب" یا "وضوح". مشکل این است که فکر نمی کنم خود من به شخصه بتوانم واقعا این ویژگی ها را در یک تصویر ببینم. حتی فکر نکنم بتوانم تفاوت بین یک لنز بی کیفیت و یک لنز تاپ را تشخیص دهم.

بنابراین سوال من این است که بدون نگاه کردن به تست وضوح و منحنی MTF، چگونه می توان تنها بر اساس تصاویر نمونه در مورد کیفیت یک لنز نظر داد؟ ویژگی هایی که به دنبالش هستید چیست و چه چیزی خوب و بد هر یک از این ویژگی ها را مشخص می کند؟

ویژگی های زیادی هست که لنزهای خوب را حتی بهتر می کنند. هدف اصلی یک لنز این است که یک نسخۀ ایده آل از منظره داخل قاب ارائه دهد، اما به دلیل محدودیت های دنیای واقعی، این موضوع از لحاظ فیزیکی دشوار است. لنزها قطعا یک سری آثار نوری وارد تصویر می کنند که در خود منظره واقعی وجود ندارد. بنابراین یک از مهم ترین جنبه ها به حداقل رساندن این آثار است.
لنز های خوب برای این طراحی شده اند که اغلب با استفاده از عناصر لنز فانتزی و گران قیمت که در اشکال غیر معمول و از مواد عجیب و غریب ساخته شده اند، تصویر را تا حد ممکن به تصویر ایده آل نزدیک تر کنند.



در زیر چند نمونه از برخی از این آثار رایج که لنزها ایجاد می کنند آورده شده است. برخی نمونه ها، عکس هایی هستند که عمدا برای تست گرفته شده اند. با این حال موارد دیگر، عکس هایی هستند که عکاس با خوشحالی از "نقص" ایجاد شده به عنوان یک مزیت هنری استفاده کرده است. در واقع چون برخی از این آثار بخشی از زبان بصری عکاسی اند، یک تعادل ظریف در گرفتن رندر درست و مناسب در یک لنز واقعا خوب وجود دارد. با این حال اگر بدانید باید دنبال چه چیزی باشید، راحت تر آنچه خواهد دید را قضاوت می کنید.
خطاها
خطاهای پرسپکتیو که به لنز زاویه باز مربوطند، صرفا به دلیل محلی که ایستاده اید به وجود می آیند. اما لنز ها خطاها و انحرافات نوری نیز به وجود می آورند؛ شایع ترین آنها خطاهای نوری بشکه ای و بالشتکی هستند، که طی آن خطوط در لبه های فریم به سمت بیرون خم و یا به داخل کشیده می شوند. احتمالا برای پیدا کردن زومی که خیلی خطاهای مشخصی به وجود نیاورد تحت فشار بوده اید. خبر خوب این که این نوع خطاها و انحرافات به راحتی در مرحله ویرایش و ادیت اصلاح می شوند، اما لنز ها خطاهای دیگری هم دارند (مثل الگوهای "موجی" یا "سبیلی") که البته آنها هم اصلاح می شوند اما برای اصلاح نقاط ضعف هر لنز خاص نیاز به دانش خاص هست.
انحراف رنگی محوری
به انحرافات رنگی محوری، انحرافات رنگی طولی نیز گفته می شود. این اتفاق زمانی می افتد که طول موج های مختلف نور به فوکوس کمی متفاوت نیاز دارند. اثر این انحرافات به شکل حاشیه های بنفش و سبز در امتداد لبه های با کنتراست بالا، به خصوص در مناطق خارج از فوکوس قابل مشاهده است. این امر حتی در عکاسی سیاه و سفید هم مهم است، چون به وضوح کمک می کند. با لنز های شیشه ای ساده می توان از بروز این انحرافات اجتناب کرد، اما لنزهای گران تر به صورتی عمل می کنند که طول موج نور قرمز، سبز و آبی در صفحه کانونی تراز شوند. لنزهایی که انحرافات رنگی کمی به وجود می آورند، اغلب عبارتی مانند "APO" در کنار نام خود دارند.
انحراف رنگی عرضی
به انحرافات رنگی عرضی، انحرافات رنگی جانبی نیز می گویند و اغلب با علامت اختصاری "LCA" علامت گذاری می شود؛ که البته گاهی با CA طولی اشتباه گرفته می شود. این اتفاق زمانی می افتد که بزرگنمایی طول موج های مختلف متفاوت باشد. این مشکل نسبتا به راحتی در نرم افزار تبدیل RAW (و یا حتی در خود دوربین در برخی از مدل ها) اصلاح می شود اما می تواند رنگ های حاشیه اس قرمز / سبز و آبی / زرد هم به وجود بیاود.
انحراف کروی
به عبارت ساده، انحراف کروی وقتی اتفاق می افتد که پرتوهای که از لبه لنز عبور می کنند به همان شیوۀ پرتوهایی که از مرکز لنز عبور متمرکز نمی شوند که منجر به "لنز نرم" می شود. انحراف کروی را می توان با استفاده از عناصر لنز بیشتر یا عناصری با شکل خاص کاهش داد (که البته هر دو باعث افزایش هزینه ها می شوند).
کما (Coma)
انحراف کما زمانی اتفاق می افتد که نور از یک شیئی خارج از مرکز از طریق لنز در یک زاویه عبور می کند و به شکل یک قطره بر روی سنسور متمرکز می شود. در این حالت ممکن است اشکال عجیب و غریبی مشاهده کنید. به طور کلی، این پدیده فقط بر روی لنزهای زاویه باز سریع رخ می دهد. در لنزهایی که انحراف کروی کمی دارند انحراف کما هم کاهش پیدا می کند.
فِلِر (Flare)
فلر نور شدیدی است درجایی که نباید باشد. اکثر لنز های گران از پوششی استفاده می کنند تا از بازتاب شیشه جلوگیری کنند و لنز های ارزان تر هم ممکن است از تیغه داخلی و دیگر بخش ها می زنند تا این انحراف را کاهش دهند (لازم به ذکر است که لنزهای ارزان قیمت اغلب با درپوش لنز ندارند که خود یکی از عوامل جلوگیری از فلر است).
از آنجا که این پدیده در تصویر برداری تقریبا غیر قابل اجتناب است، وارد واژگان اساسی عکاسی و به خصوص فیلم برداری شده است. در واقع این روزها اغلب در مرحله ویرایش به صورت مصنوعی به کار می رود.

فلر به روش های مختلفی ظاهر می شود: به شکل یک لکه وشن در اطراف منبع نور، به شکل پرتو هایی که از آن منبع منشعب می شوند، و به شکل حلقه های رنگی.